നെടുവീർപ്പുകൾ ...

തനിച്ചുള്ള ദിവസങ്ങൾ ഒട്ടൊന്നു ബോറടിച്ചിട്ടും പിന്നെ ജോലി ചെയ്യാൻ അതിയായ ആഗ്രഹം ഉണ്ടായിട്ടുമാണ് ഇന്റർവ്യൂ ഒക്കെ  പോയി തുടങ്ങിയത്...

ലെക്ചർർ ജീവിതം അവസാനിപ്പിച്ചപ്പോൾ തീരുമാനിച്ചു ഇനി അങ്ങോട്ട് തിരിഞ്ഞു നോക്കില്ല എന്ന്..

എനിക്കിഷ്ടമല്ലാതിരുന്നിട്ടും കഷ്ടപ്പെട്ടു ഇഷ്ടപ്പെട്ടു  ചെയ്യേണ്ടി വന്നു പോയ ജോലി...

ഞാൻ അല്ലായിരുന്നു അവിടെ...ഒരു പാവ...കീ കൊടുക്കുമ്പോൾ ഓരോന്ന് ചെയ്യുന്ന റിയൽ പാവ....

ഇനി ഞാൻ മറ്റുള്ളവർ പറയുന്നത് അപ്പാടെ അനുസരിക്കില്ല.  ഞാനും ഒരു മനുഷ്യനാണ് .. എനിക്കും ഉണ്ട് ഒരു തല...ഞാൻ തന്നെ തീരുമാനിക്കും.  ഡിസിഷൻ മാനേജ്‌മന്റ് എനിക്കും ചെയ്യാവുന്നതാണ്..അപ്പോഴല്ലേ ഒരാൾ mature  ആവുന്നത്..  +2 പഠിക്കുമ്പോ തൊട്ടു മനസ്സിൽ തോന്നീതാ ഒരു ഇൻഡിപെൻഡന്റ് വുമൺ എന്ന സ്വപ്നം.. എത്ര നാൾ സ്വപ്നം കണ്ടിട്ടുണ്ട് ഒരു വൈറ്റ് കോട്ടൺ സാരി ഉടുത്തു കുറച്ചു ഫയൽ ഒകെ പിടിച്ചു നടക്കുന്നത്..
ഈ സ്വപ്നം കുറച്ചൊക്കെ യാഥാർഥ്യമായിട്ടുണ്ട് ടീച്ചർ ലുക്കിൽ വർക്ക് ചെയ്തിരുന്നപ്പോൾ.. പക്ഷെ എനിക്ക് ആ ജോലി ഇഷ്ടമേ അല്ലായിരുന്നു..  എന്നെ കൊണ്ട് പറ്റിയ ഒരു പണി അല്ലായിരുന്നു അത്..  ഒരു പക്ഷെ "വെള്ളാനകളുടെ നാട് " സിനിമയിലെ ശോഭന ആയിരുന്ന്നിരിക്കാം എന്റെ സ്വപ്നത്തിലെ മോഡൽ.  .. പക്ഷെ ഇന്നും ഞാൻ അങ്ങനെ ആകാൻ ഇഷ്ടപ്പെടുന്നുണ്ട്.. അത് പോട്ടെ.. ഇപ്പൊ ഉള്ള ജോലി എനിക്ക് ആസ്വദിക്കാൻ പറ്റുന്നുണ്ട്..  അതിലാണ് എന്റെ സന്തോഷം..  "programming "  ആദ്യം അറിയില്ലായിരുന്നു എന്നിക്കു ഇത് വഴങ്ങുമെന്ന്.. പക്ഷെ എനിക്ക് ഒരുപാടു ഇഷ്ടമായി അത് ശെരിക്കു ആഴത്തിൽ മനസ്സിലാക്കിയപ്പോൾ... ഒരു കാര്യം അറിയാതെ വരുമ്പോൾ ആണല്ലോ നമ്മുക്ക് അധ് വല്യ ബുദ്ധിമുട്ടു ആയിട്ട്  തോന്നുന്നത് ..  ഞാൻ ഇത് ഇഷ്ടപ്പെടുന്നു ......... :)

അതൊക്കെ പോട്ടെ.... ഞാൻ പറഞ്ഞു വന്നത് അതല്ല.. നമ്മുക്ക് ഇഷ്ടമുള്ള കാര്യങ്ങൾ  ചെയ്യുക..എന്നാലേ നമ്മുടെ 100 % ആ ജോലിയിൽ കൊടുക്കാൻ പറ്റുകയുള്ളു..എന്നാലേ നമ്മുക്ക് അത് ആസ്വദിക്കാനും ജോലിയിൽ നേട്ടം കൈവരിക്കാനും  കഴിയുകയുള്ളു... അല്ലെങ്കിൽ നമ്മൾ ഇപ്പോഴും ഒരു പാവയെ പോലെ ആയിരിക്കും..........