അന്ന് പുറത്തു നല്ല മഴ പെയ്യുന്നുണ്ട്. അവള് പതിയെ മഴയിലൂടെ തന്റെ കാല്പ്പാദങ്ങള് മുന്നോട്ടു വച്ചു.ചുറ്റും ഉയര്ന്നു പൊങ്ങി നില്ക്കുന്ന കാറ്റാടി വൃക്ഷങ്ങള് ക്ക് ഇടയിലൂടെ അവള് നടന്നു. ഒരു സന്ധ്യയുടെ വരവെന്ന പോലെ ആ പ്രദേശം മുഴുവനും പതിയെ ഇരുട്ട് പടര്ന്നു തുടങ്ങി. അവളുടെ ഇടതൂര്ന്ന മുടിയിഴകളില് നിന്നും മഴത്തുള്ളികള് ഇറ്റിറ്റു വീണു കൊണ്ടിരുന്നു. ശ്യാമാവര്ണത്തോട് കൂടിയ അവളുടെ ആടകള് മഴയില് കുതിര്ന്നതായി തോന്നി. അവള് ആരാണ് ? അതാണ് മോഹിനി ..... ജോലി കഴിഞ്ഞു വീട്ടില് എത്തിപ്പെടാനുള്ള തത്രപ്പാടിലാണ് അവള്. അവളുടെ കാലുകളുടെ വേഗത കൂടിയതായി അനുഭവപ്പെട്ടു. ബാങ്കിലെ ജോലി നോക്കുന്ന മോഹിനിയുടെ തുച്ഛമായ ശമ്പളം കൊണ്ടാണ് അവളുടെ വീട് കഴിഞ്ഞു പോകുന്നത്.അച്ഛന് ചെറുപ്പത്തിലെ മരിച്ചു. അമ്മയും ഒരു അനിയനുമാണ് അവള്ക്കുള്ളത്. മോഹിനിയെ പഠിപ്പിക്കാന് തന്നെ അവളുടെ അമ്മ ഒരുപാടു കഷ്ടപ്പെട്ടു.ഇപ്പോള് ഒരു വര്ഷമായി ഒരു വശം തളര്ന്നു ഒരേ കിടപ്പാണ്. അവളുടെ കണ്ണുകള് നനയുന്നുവോ?..... എന്താണ്..........? എന്തിനാണ് അവളുടെ കണ്ണുകള് ഈറനനിഞ്ഞത്.............? ഓഫീസിലെ മേലുധ്യൊഗസ്തരുദെ അതിര് വിട്ട പെരുമാറ്റം .....അതവള്ക്ക് താങ്ങാന് കഴിഞ്ഞിരുന്നില്ല........
“ഒരുപാട് സഹിച്ചു .. ക്ഷമിച്ചു .. ഇനി എനിക്ക് വയ്യ ..!” അവള് സ്വയം പറഞ്ഞു . അവളുടെ രാജി ക്കത്ത് ആ ഉദ്യോഗസ്ഥന്റെ മുഖത്തേക്ക് വലിചെരിഞ്ഞിട്ടാണ് അവള് അവിടെ നിന്ന് പടിയിറങ്ങിയത് ..ജീവിതത്തിലെ ക്രൂരമായ നിമിഷങ്ങളിലൂടെ കടന്നു പോകുന്നതായ് അവള്ക്കു അനുഭവപ്പെട്റ്റ്ഉ ..
“ ഇനി എന്താണ് ചെയ്യുക …? ഒരു വഴിയും എന്റെ മുന്നില് ഇല്ലല്ലോ എന്റെ ഈശ്വരാ ..! ആകപ്പാടെ ആശ്രയമുണ്ടായിരുന്ന ആ ജോലി നഷ്ടപ്പെട്ടത് അമ്മയറിഞ്ഞാല് എന്ത് മാത്രം വിഷമിക്കും . ഒരു ജീവശ്ശവമായ് കിടക്കുന്ന എന്റെ അമ്മയെ , ഞാനിനി എങ്ങനെയാണ് നോക്കുക .. ഒരു നിമിഷം കൊണ്ട് എല്ലാം അവസാനിചിരുന്നെങ്കില് … എന്തിനാണ് ഭഗവാനെ …. എന്നോടി പരീക്ഷണം .. ഞാന് എന്ത് തെറ്റാണ് ചെയ്തത് .. ഒരു പാവം അച്ഛന്റെയും അമ്മയുടെയും മകളായ് പിറന്നതാണോ ദേവാ എന്റെ തെറ്റ് … ജനിച്ച കാലം മുതല് വിധിയുടെ ക്രൂരമായ മുഖങ്ങള് മാത്രമേ കണ്ടിട്ടുള്ളു.. ഒരു ദിവസം , അല്ലെങ്കില് ഒരു നിമിഷം പോലും സന്തോഷം എന്താണ് എന്ന് ഞാന് അനുഭവിച്ചിട്ടില്ല…”
അവള് ഓരോന്ന് ചിന്തിച്ചു പൊട്ടികരഞ്ഞു കൊണ്ടിരുന്നു .. ആ തിമിര്ത്തു പെയ്യുന്ന മഴ , അവളുടെ ദുഖത്തിന് ആക്കം കൂട്ടിയതെയുല്ലു… പ്രകൃതിയും അവളുടെ വികാരന്ഘളോട് തഴുകി ചേര്ന്നത് പോലെ കാണപ്പെട്ടു ..
അന്ഘനെ അവള് വിജനമായ സ്ഥലത്ത് എത്തി ചേര്ന്ന് .. “എന്തിനാണ് ഞാന് വീട്ടില് എക്ക് പോകുന്നത് ..? അമ്മയുടെ കരയുന്ന മുഗവും , നിഷ്കളങ്കനായ് നില്ക്കുന്ന അനിയനീയും കാണാന് എനിക്ക് വയ്യ .. എന്റെ ജീവിതം ഞാന് ഇവിടെ അവസാനിപ്പിച്ചാലോ .. എന്തിനാണ് ഞാന് ജീവിക്കുന്നത് ..? ഈ സ്ത്രീ ലംബടന്മാരുടെ ലോകത്ത് , ഓടക്കു ഒരു പെണ്ണിന് എങ്ങനെയാണ് ജീവിക്കാന് കഴിയുക .. ഭഗവാനെ .. എനിക്ക് മടുത്തു .. ഞാന് ഇതാ അങ്ങയുടെ അടുത്തേക്ക് വരുന്നു ….”
പെട്ടന്ന് ആരോ പിന്നില് വന്നു അവളുടെ തോളത് തട്ടി .. ആരായിരിക്കും അത് ..? അവളുടെ ജീവിതത്തിലേക്ക് വെളിച്ചം വീശുന്ന ആരെങ്കിലുമാണോ ..? അവള് തിരിഞ്ഞു നോക്കി .. ഒരു കുട്ടി ആയിരുന്നു അത് .. അവന് നിറമുള്ള ഒരു കണ്ണട വച്ചിരുന്നു .. എകയയിട്ടിരുന്ന തന്നെ ശല്യപ്പെടുതിയത്തില് ഒരല്പം ദേഷ്യം തോന്നിയെങ്കിലും അത് പുറത്തു പ്രകടമാക്കാതെ അവള് അവനോടു എന്താണ് എന്ന് ചോദിച്ചു .. ആ കുട്ടി ഒരു വാടിയ പൂവെടുത്ത് അവള്ക്കു നേരെ നീട്ടി .. എന്നിട്ട് പറഞ്ഞു ..
“നോക്ക് , എത്ര ഭംഗിയുള്ള പൂവ് …! അല്ലെ ചേച്ചി …”
ആ വാടിയ പൂവ് കണ്ടു അവള്ക്കു തെല്ലു ദേഷ്യം വന്നെങ്കിലും അത് ഉള്ളിലോതുക്കിയിട്ടു അവള് പറഞ്ഞു ..
“ അതെ ! നല്ല പൂവാണ് .”
കുട്ടി വീണ്ടും പറഞ്ഞു .
“ഭംഗി മാത്രമല്ല , ഇതിനു നല്ല വാസനയുമുണ്ട്… അല്ലെ.”
കുട്ടിയുടെ തുടരെ തുടരെയുള്ള ചോദ്യങ്ങള് അവളുടെ ദേഷ്യം കൂട്ടിയതെയുല്ല് .
“ ഇവനെന്താ വട്ടുണ്ടോ ? വാടിയ ഈ കാട്ടുപൂവിന് എന്ത് മണമാണ് ” എന്ന് ഉള്ളില് ചിന്ധിച്ചു കൊണ്ട് അവനെ ഒഴിവാകാന് വേണ്ടി അവള് പറഞ്ഞു .
“ശരിയാണ് . ഈ പൂവിനു ഭംഗിയും നല്ല വാസനയുമുണ്ട് ” ഇത് കേട്ട് സന്തോഷത്തോടെ അവന് പറഞ്ഞു .
“ഞാനിതു ചേച്ചിക്ക് വേണ്ടി കൊണ്ട് വന്നതാണ് . ചീച്ചി എടുത്തു കൊള്ളുക . ഈശ്വരന് ചേച്ചിയെ അനുഗ്രഹിക്കും .” ഇത്രയും പറഞ്ഞു ആ കണ്ണടക്കാരന് കുട്ടി പുഞ്ചിരിച്ചു .
ആ പുഞ്ചിരി കണ്ടപ്പോള് അവള്ക്കു അവളുടെ മനസ്സിലെ ഭാരങ്ങള് കുരഞ്ഞതായ് അനുഫവപ്പെട്ടു . അവള് അവനു നന്ദി പറഞ്ഞു കൊണ്ട് , വീണ്ടും ആകാശത്തേക്ക് നോക്കി നടന്നു …
അപ്പോഴും ചിന്നിചിതരുന്ന മഴ അവളെ സ്പര്ശിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു ..
“എന്തിനാണ് പ്രകൃതി ദേവി കണ്ണുകള് നനയ്ക്കുന്നത് .. തന്റെ ദുഃഖങ്ങള് ആ അമ്മയെ കരയിച്ചുവോ … എന്ന് അവള് മനസ്സില് ചിന്തിച്ചു..
പെട്ടന്നാണ് , അവള് എന്തോ തറയില് മുട്ടുന്ന ശബ്ദം കേട്ടത് .. അവള് തിരിഞ്ഞു നോക്കി.. ആ കുട്ടി തന്റെ കയ്യിലുള്ള വടി തറയില് തട്ടി തട്ടി നടന്നു പോകുന്ന കാഴ്ചയാണ് അവള് കണ്ടത് ..
അപ്പോഴാണ് അവള് മനസിലാക്കിയത് , ആ കുട്ടി ഒരു അന്ധന് ആണെന്ന് .. ആ നിമിഷം തന്റെ കയ്യിലിരുന്ന പൂവ് ലോകത്തിലെ ഇടവും മനോഹരമായ പുഷ്പമായ് ആ യുവതിക്ക് അനുഭവപ്പെട്ടു.
അവള് വേഗം ആ കുട്ടിയുടെ അടുത്തേക് ഓടി ചെന്ന് അതിനെ പുണര്ന്നു കണ്ണീര് വാര്ത് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു .
“ഇത് സാധാരണ പൂവല്ല ..നിന്റെ ഹൃദയത്തില് വിടര്ന്ന പുഷ്പമാണ് ..”
ആ കുട്ടിയുടെ നിഷ്കളങ്ക ഹൃദയത്തിന്റെ സൌന്ദര്യവും സുഗന്തവുമാണ് ആ പൂവിലൂടെ അവള് അപ്പോള് നുകര്ന്നതു ..
ഈ സമയം ഒത്തിരി ഓര്മ്മകള് അവളുടെ മനസ്സിലൂടെ കടന്നു പോയി .. “ ജോലി കളഞ്ഞ ദുഃഖത്തില് ജീവന് വെടിയാന് പോലും ഞാന് ചിന്ധിച്ചു .. ഈ കുട്ടിയാകട്ടെ , രണ്ടു കന്നുമില്ലെങ്കിലും എത്രയോ സന്തോഷവാന് ആയിരിക്കുന്നു .. അത് പോലെ മടുല്ലവര്ക്കും സന്തോഷം നല്കുന്നു .. എല്ലാവരോടും ഈസ്വരന്റ്റ്ഇ അനുഗ്രഹത്തെ പറ്റി പറയുന്നു .. തന്റെ ദുഃഖം മറുള്ളവരെ അപേക്ഷിച്ച് എത്രയോ നിസ്സാരമാണ് .. സന്തോഷമായ് ജീവിക്കാന് എന്നെ തടയുന്നത് , എന്നെ കുറിച്ചുള്ള ചിന്ടകലാണ് ..തന്നെ മറന്നു അന്യരെ സ്നേഹിക്കാന് എനിക്ക് കഴിയുന്നില്ല . ഈ അഹങ്ഗാരമാണ് എന്നെ കൂരിരുട്ടിലേക്ക് നയിച്ചത് .. അഹങ്കാരത്തിന്റെ തിമിരം ബാധിച്ച തനിക് ഇത് വരെ ഈ ലോകത്തിന്റെ സൌന്തര്യം കാണാന് കഴിഞ്ഞിരുന്നില്ല ..”
ഈ വിധ ചിന്ഥകള് അവളുടെ മനസ്സിനെ ശുദ്ധീകരിക്കുകയും അവളുടെ ചിതത്തിലെ ദുഷ് ചിന്ധകളെ അകറ്റി നിര്ത്താനും കഴിഞ്ഞു . ഈ ലോകത്ത് നല്ലതുമുണ്ട് എന്ന് അവള് തിരിച്ചറിഞ്ഞു . ആ നല്ല മനസ്സുകളില് ഒന്നാകുവാന് വേണ്ടി ദൈവ പുത്രനെ പ്പോലെ കടന്നു വന്ന ആ കുട്ടിക്ക് അവള് നന്ദി പറഞ്ഞു . അവളുടെ മിഴികള് സന്തോഷം കൊണ്ട് നിറഞ്ഞു . തന്റെ ഈ ചെറിയ വേദന ഒന്നുമല്ലെന്ന് അവള് സ്വന്തം മനസ്സിനോട് പറഞ്ഞു . തനിക്കു ഇനിയും നല്ല കാര്യങ്ങള് ചെയ്യേണ്ടതുണ്ട് . അതിനായ് പരിശ്രമിച്ചാല് തന്റെ കുടുംബത്തെ കര കയറ്റാന് പാടുമെന്ന ശുഫാപ്തി വിശ്വാസം അവളുടെ ഉള്ളില് ഉണ്ടായ . മനസ്സിന് ഒരു ആത്മ ദൈര്യം കയ്യ് വന്നത് പോലെ അവള്ക്കു തോന്നി .. അവള് ആ കുട്ടിയോട് യാത്ര പറഞ്ഞു , സ്വന്തം ഭവനത്തിലേക്ക് നടന്നു ..
അപ്പോഴേക്കും നിലാവ് പടര്ന്നു കൊണ്ടിരുന്ന ആകാശം അവളെ നോക്കി പുഞ്ചിരിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു .. പ്രകൃതി ദേവിയുടെ മുഘതും ഒരു പ്രതിഫാസമെന്നോണം മഴയ്ക്ക് വിരാമം ഇട്ടിരുന്നു ….
This comment has been removed by the author.
ReplyDeleteകൊള്ളാം :)
ReplyDeleteThis comment has been removed by the author.
ReplyDeleteMinu Nice But some thing missing i don't know what is it some clarity.http://rithuonline.blogspot.com/
ReplyDeleteThis site helps you how to narrate story.
thank you abhi chetta... i wl try to mak it better.......
ReplyDeletesimplicity increases the exellence in ur work... nallathayittund... regards
ReplyDeletethanks to all.........
ReplyDelete